MADMAX napisał:
Kolego hensoft
Forum ma Ci pomóc w podjęciu decyzji, ale jego użytkownicy nie są nieomylni. W zasadzie, lepszym argumentem będzie to, że jest wśród nas wielu eksperymentatorów i rozwiązania przez nas stosowane wśród innych, "konserwatywnych" elaborantów mogą się wydać co najmniej kontrowersyjne. Piszę o tym, żebyś wiedział, że nie każda rada z Forum ma sens już teraz i już teraz warto sobie nią zawracać głowę. Zobaczysz na zawodach, jak można strzelać z naważek, które wymagają młotka do otwarcia zamka, zobaczysz jak customowe drogie i dobre karabiny odpadają przez piasek w komorach zamkowych. Zobaczysz łzy po niewypale, kiedy masz dziewięć dziesiątek i jedno zero. Na wszystko przyjdzie pora.
Teraz nie przejmuj się tym wszystkim. Nie martw się różnicami w prędkościach pocisków w bezpiecznym zakresie i wynikającym z tego zużyciem lufy. To i tak nie jest Twój docelowy karabin. Niebawem będziesz lepszy od niego i trzeba będzie się rozstać. Do tego czasu lufy nie zniszczysz.
Zobaczysz sam, już niebawem, że wiele rzeczy będziesz robił zupełnie inaczej niż na początku swojej przygody z elaboracją. Ja też strzelałem drabinkę na 100 m, teraz strzelam grupy po 5 na 300 m. Ale dochodziłem do tego przez rok. Opłaciło się. Pierwsze naboje w .300 WM robiłem według norm, a potem coś mnie podkusiło i zmierzyłem komorę w swoim karabinie. Okazało się, że lepsze będą naboje dłuższe. Znacznie dłuższe. Nie mieściły się do magazynka, nic się nie zgadzało z "zasadami", ale za to jak latały... Eksperymentowałem z prochami, zanim znalazłem najlepszy, choć wtedy nie wiedziałem, że masa pocisku i rodzaj prochu to wartości, których oddziaływanie na siebie jest kluczowe. Obróbkę łusek modyfikuję cały czas. Teraz dodałem skrawanie szyjki, co dwa sezony temu wydawało mi się przedsięwzięciem bardzo skomplikowanym i nie koniecznie potrzebnym. Dojdziesz do trymowania pocisków i unifikacji wierzchołków, zawęzisz przedziały wagowe, zmienisz narzędzia pomiarowe. Będziesz się bawił odległościami od gwintu i formatowaniem tylko fragmentu szyjki. Wymyślisz jak osadzić w łusce za krótki wg QL pocisk. Jedym słowem - zdobędziesz doświadczenie.
Ale to wszystko przyjdzie z czasem.
Teraz skompletuj podstawowy sprzęt, przeczytaj Krakusa i rób naboje. Znajdź optymalną naważkę na tym co masz i jedź na zawody.
Połamania !
Nie, no nie.
Gdybym miał przeżytych lat dwadzieścia i rok albo dwa elaboracji za plecami to bym zdecydowanie wyraził swój podziw i aprobatę dla wiedzy Kolegi. Fantastyczny marketing dla ideii scalania amunicji. Nic dodać, nic ująć.
Natomiast pozwolę sobie nie zgodzić się z taką argumentacją, poniewać to co napisał Kol. MADMAX to tylko wymienione operacje i działania mozliwe do wykorzystania przy ideii scalania naboi i poszukiwaniu najcelniejszej naważki, służące poprawie jakości technicznej łusek czy unifikacji wagowej pocisków. TYLKO i NIC WIĘCEJ.
Jedyne, co mi się spodobało u Kol. MADMAX-a to rzucony oględnie wątek "choć wtedy nie wiedziałem, że masa pocisku i rodzaj prochu to wartości, których oddziaływanie na siebie jest kluczowe" . O tym "odkryciu Ameryki" to ja wiedziałem w roku 1987, ćwicząc codziennie serie po 60 - 90 strzałów dziennie z różnych pozycji... .
Najpierw wiedza teoretyczna o macieży zależności fizyko-mechanicznych w broni strzeleckiej: kaliber ( "mały, sredni, duży")- masa pocisku ("lekki, średni, ciężki") - rodzaj prochu ("szybki, średnioszybki, wolny") i wiedza o doświadczeniach dotychczasowe na tym polu są podstawą do wyboru określonej konfiguracji jako bazowej do startu przy zabawie w scalanie naboi.
Nie rozwijam tego wątku z uwagi na brak miejsca i czasu. Dla zainteresowanych zalecam studiowanie literatury ( bez znaczenia czy ksiązek czy "wieści z internetu")
Na wyniki mistrzowskie mistrzów w strzelectwie długodystansowym pracują bardzo często zespoły specjalistów w tej dziedzinie (wytwórcy broni, producenci prochu, producenci pocisków....) natomiast moda, jak pojawiła się w Polsce w ostatnich latach na "ELABORACJĘ" jest bardzo ciekawym ruchem, jaki za cel powinien stawiać sobie podnoszenie kwalifikacji własnych strzelców w oparciu o uzyskane doświadczenia z posiadanej broni i własnoręcznie scalanej amunicji.
Uważam, że każdy biorący się za scalanie powinien przygotować się najpierw gruntownie poprzez zdobycie wiedzy teoretycznej a potem sprawdzać ją w praktyce a nie "odkrywać raz już odkrytą Amerykę". Szanuję prawo kazdego do wyboru własnej drogi w tej zabawie pod jednym warunkiem:
TA DROGA MUSI OPIERAĆ SIĘ NA DOŚWIADCZENIACH POPRZEDNIKÓW a wówczas jest mniej wyboista i kręta... i mniej czasu traci się na przepychanki a więcej na "zacieśnianie badań" w kierunku uzyskania SL....
Zdaję sprawę sobie, że na forum jest wielu doświadczonych i znanych w Polsce i nie tylko "elaborantów" i moja wiedza praktyczna w konfrontacji z ich wiedzą jest zapewne znikoma, ale jako osoba rozumiejąca na swój sposób sens "elaboracji" byłbym rad gdyby ten sens miał nadany kształt i pragmatykę a nie był rynkiem "Filipów z konopii", ... . Znam kraje, w których warunkiem posiadania prawa do zabawy w samodzielne scalanie amunicji jest posiadanie określonych urzędowych kwalifikacji. O tym na forum swego czasu rozważaliśmy.....
Pozdrawiam
SB
[/quote]
i coś widać.
