Elaboracja 38 S&W

[wiktor-ww2]

Czy ktoś wie jakie naważki stosować do 38 S&W? Proch Vihtavuori N330. Napisałem do producenta i odpowiedź była że nie mają danych na temat tego kalibru...Mam też RS20 - oni też nie wiedzą...

[azmoda]

Nie podałeś jaki pocisk.

Zacząłbym od 2,5 gr N330 pod pocisk 158gr o długości 18mm i OAL naboju 31,5mm.
2,8 gr prochu będzie nieprzekraczalnym maksimum w takiej konfiguracji.

RS20 na mój gust trochę za wolny, słabe spalanie.

Piszę na podstawie QL bo ja ten nabój składałem na Lovex D013

[wiktor-ww2]

Sorry...Ares 158gn.

[likker_runner]

Nie używałbym Aresów w tym kalibrze, za twarde. Ciśnienie max. to tylko 14500 psi, a to oznacza że pocisk powinien mieć 10 BHN a najlepiej mniej. Aresy mają 15 BHN. To jest ważne, zwłaszcza że trzeba "wklepać" pocisk .358" w lufę nominalnie .361" (slugowanie wskazane celem sprawdzenia).

Spróbowałbym sam coś odlać - może nawet bez kalibracji uda się dostać te .361". Najlepiej z czystego ołowiu ew. z małym (2%) dodatkiem cyny. Można polakierować.

Tu jest dedykowana kokila:

http://www.accuratemolds.com/bullet_det ... et=36-180S

[azmoda]

Jak dla mnie przerost formy nad treścią, wydaje mi się że to przykład kalibru z którego nie strzela się więcej niż paczkę amunicji rocznie. Kupowanie kokili za 800 zł (w najtańszej konfiguracji, doliczając przesyłkę, vat i cło) to nieporozumienie.

Ja strzelałem z miedziowanych H&N w kalibracji .357. A nawet z lekkich pocisków o masie 125gr (szybkość prochu D013 pozwala na takie zabawy) i plinkało się w blachy na 15m całkiem fajnie. W tarczy na 25m bez szału, ale przyrządy i spust w Webley-u pozostawiają wiele do życzenia.
Jeśli rewolwer jest w dobrym stanie to nic tam nie trzeba rozpychać, pocisk .357 w lufie .361 był ustabilizowany i się nie zrywał.

[likker_runner]

Co kto lubi. Podkalibrowy pocisk, jeszcze z twardego stopu (jak Ares) nie uszczelni się w lufie. Z tego będzie erozja gazowa pocisku i ołowienie lufy ew. jej syfienie przypalonym lakierem, zwłaszcza jak proch jest dwubazowy, o wysokiej temperaturze płomienia.

Szybki proch może pomóc wcześniej "rozklepać" pocisk, ale i tak ograniczy go ciśnienie max., w tym kalibrze niskie. Wzór jest taki - uszczelnienie zachodzi dla ciśnień wyższych niż twardość stopu w BHN mnożona przez 1422psi/BHN. A więc dla 10 BHN potrzebujemy co najmniej 14220psi - na granicy w tym kalibrze.

Dlatego osobiście w wariancie minimum zaopatrzyłbym się w którąś z kokil Lee (np. 358-158-RF) i odlał pociski ze stopu 98-0-2 ew. 99-0-1 (Pb-Sb-Sn, Ares robi z 92-6-2). Są pewne szanse że bez kalibracji dostanie się te .360". Tylko trzeba uważać na nadkalibrowe z niedomkniętej kokili.

[Agent 007]

Swego czasu z sukcesem używałem do elaboracji tego naboju pocisku 357 WC ''latało '' OK

[franek]

Swego czasu z sukcesem używałem do elaboracji tego naboju pocisku 357 WC ''latało '' OK

Czy do był pocisk z "dziurą" z tyłu? mógł zachowywać sięjak czarnoprochowe minie ball i samo uszczelnić się w czasie lotu.
https://www.topgun.es/punta-38-wc-h-hb- ... -500u.html

[Agent 007]

Tak dokładnie taki był zamysł i to działało było tanie a pociski dostępne ( używałem ołowianych tzn nie miedziowanych ale to chyba zadna róznica chodziło o kompensowanie mniejszej srednicy pocisku )

[Fizyk]

Ja dość sporo kombinowałem na ARES-ach i w zgodzie z tym, co kolega pisał powyżej, nie udało mi się na nich zrobić satysfakcjonujących wyników. O ile w kal. .38 spec. potrafię złożyć z nich kulki wystarczające na okazjonalne wygranie klubowych zawodów, to w .38 S&W latają o wiele gorzej niż fabryczna amunicja PPU, co widać na załączonych tarczach. Amunicja opisana jako EL34 jest złożona na pociskach 158 gr FP, 148 gr to były pociski WC (ale z pełną podstawą), a 180 gr to też FP. Wszystkie to lakierowane ARES-y. Na różnych naważkach było podobnie.

[azmoda]

A powiesz coś o naważkach i prochu?

[Fizyk]

Pewnie, ale z zastrzeżeniem, że zadowolenia z nich nie ma. Wszystko jest na Titegroup:
EL 19: 2,1 gr, trochę się nie dopala
EL 24: 1,8 gr, mocno się nie dopala, za mała naważka
EL 34: 2,3 gr, dopala się do końca, odrzut i podrzut są już dość wyczuwalne